(سایت ناظران یک سایت تحلیلی اخبار است که با مسوولیت محدود توسط  اطلاعات و فنی ناظران شانگهای و پژوهشگاه توسعه استراتژیک چون چو شانگهای مشترکا مدیریت می کند .)

         استفاده از ترورها برای مقابله با مخالفان بین المللی در واقع سابقه ای  طولانی در تاریخ ایالات متحده دارد به عنوان مثال ، در سال 1986 ، ریگان به هواپیما ها ی جنگی دستور داد که بطور مستقیم محل اقامت قذافی را بمباران کنند.علاوه بر این ، همه می دانند که کاسترو از ترورهای بسیاری توسط سیا گریخته است. . علاوه بر این ، ایالات متحده مستقیماً در کودتاهای  مختلف علیه سایر کشورها شرکت کرده است.قبل از آن ، یک سوسیالیست در شیلی به نام آلنده وجود داشت سیا به طور مستقیم در کودتا مداخله کرد و او را وادار به خودکشی کرد.

       در سنت  سیاسی آمریکا ، اگر فشار عادی مؤثر نباشد ،غالبا اقدامات شدید اتخاذ می شود. به طور کلی ، ایالات متحده ابتدا فرد را به سمت خود می کشاند ، در صورت عدم موفقیت ، سعی در تحریم خواهد داشت  تا مجبور به  تسلیمش  کند ، اگر تحریم ها هم تاثیر نداشته باشد  ،پس  اقدامات شدید اتخاذ می کند  و یک از آنها  ترور است .

      وقتی درباره حادثه منگ وان جو اظهار نظر کردم ، به "تروریسم دولتی " امریکا اشاره کردم . از نظرمن  وقتی یک کشور منافع خود را بالاتر از منافع سایر کشورها و قوانین بین المللی قرار می دهد ، اخلاق اساسی  را نقض می کند،این نوع رفتار  را می توان "تروریسم دولتی " تعریف کرد. رفتار این بار امریکا  ( ترور شهید سلیمانی ) نمونه  "تروریسم دولتی" است.

         واکنش ایران هنوز کاملاً منطقی و سازمان یافته است. ابتدا شکایت  خود را از ایالات متحده به سازمان ملل برد و سپس از نفوذ خود در عراق برای فشار آوردن پارلمان عراق برای تصویب قطعنامه  خروج نیرو های امریکایی استفاده کرد. گرچه به نظر می رسد این قطعنامه یک قطعنامه غیر الزام آور است ، اما این یک نگرش سیاسی است. حداقل  اینکه شیعیان در این کشور  به عنوان جمعیت اصلی عراق اکنون مشروعیت پادگان های  ارتش آمریکا را  انکار می کنند ،  کار ایالات متحده از نظر حقوقی تا حدودی شرم آور است. علاوه بر این ، ایران از خاتمه ی اجرای آخرین مرحله از توافق هسته ای ایران خبر داد و دوباره تعداد تجهیزات غنی سازی اورانیوم را افزایش داد.  اینها مواردی هستند که من فکر می کنم نسبتاً کارهای مثبت  از سوی ایران صورت می گیرد  از جمله ارتباط با قدرتهای بزرگ -  که وزیر امور خارجه  ایران آقای ظریف با با چین و روسیه ، و تماس از کشورهای عربی دیگردر این باره مذاکره کرد.  در حقیقت ، این تضاد به تازگی آغاز  شده  ، و وضعیت بعدی بسیار غیرقابل پیش بینی است.